⁹Bekledim seni, geceler boyu
yağmur damlaları gibi düştü içime gözyaşım.
Bir söz verdin kara gözlüm,
tutmadın, gelmedin.

Her adımda seni sordum,
her yüze baktım sen diye.
Gelen geçti, hepsi yabancıydı,
yüreğimin tek sahibi gelmedi.

Gözlerim kapıda,
kulaklarım sesinde,
gönlüm hayalinle yanıp tutuştu.
Bir şey oldu sandım, korktum,
ama meğer sen,
gelmeyi istemedin.

Sevda dedikleri bu mu?
Söz verip de dönmeyen,
yüreğe sızı bırakan…
Ben candan sevdim,
ölüme bile giderdim seninle,
ama sen gelmedin.

Şimdi soruyorum kendi kendime:
Hangi kin tuttu seni benden?
Hangi gurur susturdu adımlarını?
Ruhumun neşesi,
gözümün bebeği,
gönlümün çiçeği…
Niye gelmedin?

Bilsen, bir bedende kaç yıl candık,
bilsen, ayrılık kolay değil.
Gözlerinle doğan güneş
şimdi karardı içimde.
Geri dönmek istersen bir gün,
belki çok geç olacak,
belki bulamayacaksın beni.

Ama bil ki,
adın düşmedi dudaklarımdan,
hayalin çıkmadı gözlerimden,
yüreğimden silinmedin.
Sen gelmesen de,
ben seni bekledim.

Ozan Güner Kaymak
Amsterdam 15.09.2025