0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
97
Okunma
Bu şehrin virânesiyim,
sokaklarında iç çekişlerim.
Bir sesleniştir yankım,
büyülediğim çocukluğum.
Zaman, ağır bir duvar,
örtüsünden sızıyor hüzün.
Tutunmak yaşamaktan öte,
sıraya geçmiş bekliyoruz.
Ve her bekleyişte biraz daha
suskunlaşıyor.
biraz daha taşlaşıyor yollar.
Ama yine de
bir pencere aralığından
gökyüzüne tutunur
kırık dökük bir umuda.
5.0
100% (1)
