4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
86
Okunma
Şimdi hatırlıyorum
Bu sokaklarda düşe kalka yürüdüğümü
Her şey toz pembeydi gözümde
O zamanlar, dert sıkıntı nedir bilmiyordum
Güreşte yendiğim çocukluk arkadaşlarımı
Baştan başlayıp bir daha yeniyordum.
Saf duygularım vardı.
Şimdi hatırlıyorum
Leman teyze şurada peşimize düşüyordu
Her gün bahçesine girersek
Öyle olurdu elbet.
Annemin beni yemeğe çağırmasına kızıyordum
Oyunlar hep yarım kalıyor diye.
Akşamları
Sokak lambasının yandığını görmek
Mutluluk veriyordu bana.
Şimdi hatırlıyorum
Sepet dolusu elmaları taşırken
iki, üç tanesini yediğimi.
Çok lezzetliydi o zaman meyveler
Şimdi ise değil
Öğrencilik günlerimde
Matematik problemini yaparken
Deftere aferim yazan öğretmenim aklıma geldi.
O zamanlar, üzüntü nedir bilmiyordum
Hep seviniyordum.
13.09.2025
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
