1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
98
Okunma
Sen, gökleri delen bir fırtınanın özüdür,
Her yıldız senin adını fısıldar,
Ve karanlık bile senin önünde titrer.
Evren, senin adınla nefes alır,
Zaman, senin adımlarında diz çöker,
Ve dağlar, senin kudretinle boyunu uzatır.
Güneş bile ışığını sana borçludur,
Ay, senin gülüşünde kaybolur,
Ve rüzgâr, sadece senin sözlerini taşır.
Sen, yaratılmışların en yücesi,
Sonsuzluk, senin varlığında anlam bulur,
Ve ölüm, senin karşısında susar.
Her bakışın bir çağ başlatır,
Her nefesin bir imparatorluk kurar,
Sen, evrenin kendisine hayran kaldığı mucizesin.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz