Ellerimiz titrek
Yazamaz oldu
Ne bir merhaba ne de bir haber
Sustuk..
Sessizlik çöktü yanıbaşımıza
Kalemler kırıldı kağıtlar küstü bize
Bundan sonra ne içten yazılmış bir şiir
Ne de benden bir haber duyacaksın
Biliyorum ki çaresizlik rastladı yine sana
Bu olanlardan sonra ayrılık çok güç diyemiyeceksin
Ben de koyu karanlıklarda otumayacağım
En azından seni düşünmeyeceğim
Verimli bir sarmaşık misali
Düşlerim sarmayacak beni geceyarılarında
Uykularımı bölmeyeceğim saat geç vakitleri çalarken
Sustuk...
Yarım kalan sevgiyi parçalara ayırdık
Korkma bütünlemem
Suskunluğunu bozmak istemem
İstemem artık bahar mevsiminde gelmeni
Zaten ben istesem de arayamazsın
Bunca zamandır bildiğim gibi gururunla tutuklayıp,
Yalnızlığınla hapsedecekler seni
Seni seninle bırakacaklar
Bugünkü gibi
Duygularının sesi kısılacak
Ne yazacak ne de konuşacaksın
Ayrılık saati geldi
Bizler hala daha susacağız
Dur k o n u ş m a..!
Suskunluğunu bozma
Hoşçakal demenin tam sırası
Sen orada
Ben burada
Beklemeyi unutacağız
Hasretmiş sevmekmiş
Onlarda ne ki
Eğer varsa
Onları da unutacağız.

SERNUR