Kim korkar sevdadan

Fırtınalar dinmişti
yerler kuru yollar açık baharda gelmiş
bir hüzmeyi hüzün edip salmıştım hazana
kalbim sessiz aklım sakin gönlüm boş
bakarken keyfime

sen çıktın geldin
nasıl geldin nerden geldin niye geldin
orası muamma ne ben sordum ne sen dedin
aslında gelmemiştin
bir tesadüftü

önce bakışların
ardına gülümseme ve saçlarını sallayışın
bencileyin yalnızdın
ince belli bardağı elinde evire çevire yudumlarken
kafenin tenha köşesinde her gün
sonra ben geldim, ben artık hep geldim
bakışı dönüştürmek için söze

aklımdaydı tabi yeni bir fırtına
geldi gelecek
nasıl hazırlanmalıydım karına kışına
erzak mı depolasam
kalın giysilermı alsam
sıcak tutsam gelecek günleri
yoksa
yalnızlığımla baş başa mı kalsam

alışkanlık kötü şey derler hep
sevda da bir alışkanlık mıydı
aşka bahane

haydi bismillah

Coşkûnî