Gecenin içine düşen yıldızlar gibi,
Sessiz bir özlemle yanıyor kalbim.
Aşkın rüzgârında savrulan yapraklar,
Fısıldıyor bana eski bir hikâyeyi,
Unutulmuş bir destanın kıyısında.

Hece hece saydım gözyaşlarımı,
Aruz ölçüsünde titreyen dudaklarımda.
Özgür bir kuş gibi uçar hayallerim,
Gökyüzüne karışan duman misali.

Doğa ağlar; rüzgâr söyler sessizliğini,
Dağlar yankılar felsefi sözlerimi,
Bir nehir gibi akar zamanın içinden,
Her damla geçmişin, her taş gelecek.

Epik kahramanlar düşer gözlerimin önüne,
Savaşlar, sevinçler, ihanete uğramış umutlar…
Ama aşk, hüzün, özgürlük, yaşam
Hepsi bir arada dans eder gecede,
Bir şiir olur karmaşık, bir şiir olur sonsuz.

Ve ben, her kelimeyi özenle seçerken,
Sokak lambalarının altında titreyen gölgem,
Kendi içimde yazdığım destanı duyuyorum:
Zamanın ötesinde bir yerde,
Hem geçmiş hem gelecek, hem sen hem ben…