İstanbul Uyanırken

Günaydın bizim mahalle, doğduğum,
çocukken arsalarında oynadığım,
bir yana yıkılacakmış gibi eğri duran,
ahşaptan yüzleri önce renk atmış ve zamanla solmuş,
kış aylarında pencerelerinden soba borusu çıkan eski evleri, taş döşeli dar sokakları
ve sokak ortasından akan şu yağmur suyu.
Şükürler olsun o yağmura,
Karanlığına rağmen, güneşsizliğe ve çamura.
Sabırla yağıyor İstanbul’a, bu günlerde vaz geçmeden devamlı…

Ne güzeldir Karaköy’de sabah, o manzara.
Bazen de yağmursuz ve rüzgarsız bir İstanbul sabahında:
Deniz durgun ortalık hafif sisli bir kaç martı sesi,
Griye çalan ilk ışıkla parlayan Galata köprüsü,
üstte Galata kulesi,

Demir alan münasebetsiz bir römörkör,
Günün uyanışı içinde metale sürtünen
kaba zincir sesi…
Acele ile hareket eden ayaklar,
işi erken başlayanların yüzlerinde telaşı,
Durduramaz hiç bir güç bu uykudan kalkışı,
İstanbul’dan başlar bu milletin uyanışı…

Alpaslan AŞÇI
021100 OCA 24