Küçücüktün ilk ayrıldığımızda
Söylerlerdi sana geleceğim günü
Beklerdin demir korkuluklu balkonda,
Annem de aman düşecek korkusu,
Sende babam gelecek heyecanı

Benim babam niye hep gelmiyor derdin
İçim kıyılırdı ama cevabını veremezdim,
Gelince koşardın gücün yettiğince
Sarılırdın boynuma o yumuk ellerinle,
Sonra ben geldim ve sen büyüyordun

En çok masallarımı seviyordun
Ablanın gizli dinlemeleri arasında
Geziyorduk en güzel dünyalarda,
Seninle en güzel günlerdi aramızda
Sen bendin, ben sendim, kızım aslında

Aramız bozuldu günden güne,
Ben benzediğimizden oldu diyordum,
Sen aksine kötüsün diyordun
Sarılmıyordu artık o yumuk ellerin
Babam hiç gelmese der oldun zamanla

Daha doğmadan adını sevdiğim kızım
İnan çok koyuyor bu ayrılık bana,
Gerçeklerimiz masallar gibi olmasada,
Sen yine affet kırılma babana

En çok içten gülüşünü seviyorum kızım
Engel olduğumu düşününce gülüşüne,
Kendimden tiksiniyorum inan buna
Dedim ya Zeynebim olmasak da yanyana,
Kalbimdesin her an bunu sakın unutma!