Kul hakkı yiyene selam vermezdi
Yiyeni lügattan sildi desinler
Kaderin hükmüne gûmân sermezdi
Ne gelirse Haktan bildi desinler.

Senin benim gibi o da insandı
Urbası sırtında bir yudum candı
Şu fani hayatın gamına bandı
Hem öksüz,hem yetim ,kaldı desinler.

Eskimiş közleri tek tek deşerdi
Kendinden kavrulur , kendi pişerdi.
Sabrının bendinden bazen taşardı
Saman alevinde küldü desinler.

Doğru söylediği sözü dövüldü
Koğu, yâfta yedi, hem de sövüldü
Kaya kovuğundan çıktı kovuldu
Muhâcir gezmekten yıldı desinler.

İki kızı, bir de oğlu var idi
Kimsesi Allah’ı,bir de yâr idi
Bir yarayı sarsa o gün kâr idi
Garibin gönlü de,Göldü desinler.

Anası, solunu ezen ağrıydı
Babası, gâvurda gurbet bağrıydı
Tek kardaşı, sanki emmi oğluydu
Kederden nasibin aldı desinler.

Mest olduğu kelâm tatlı dil idi
Bal şeker dökene,köle, kul idi
Bizim oralı da ,bize el idi
Kim bilir nereden geldi desinler.

Bilmedik ehil mi? İpsiz deli mi
Küllükte büyümüş soyu belli mi
Diken mi, gonca mı yoksa çalı mı
Sonradan uzamış daldı desinler.

Gelip gitmese de, Köyün eriydi
Memleket aşığı mecnun biriydi
Yediği, içtiği emek teriydi
Sessizce yaşadı öldü desinler.

GÖNÜL DOSTLARIMDAN

Dostunun yanında dik durur idi
Yanlışa gelene söz vurur idi
Gâribi gözetir, hem vakur idi
Hayrını gizlice saldı desinler.. MESUT TÜTÜNCÜLER.. teşekkür ederim.

Yanında sevdiği kalemi vardı
Dilinde hüzünlü kelamı vardı
Her daim dostlara selamı vardı
Ne ağladı ,ne de güldü desinler.. BERLİN.. teşekkür ederim.

Geldi bu dünyaya, geldi yepelek
Mevsim bahar idi, oldu kelebek
Lâmelif lâ idi, hakkta var oldu
Dünyada hasılat, şükür zâr oldu... DENİZ TAYANÇ 1..teşekkür ederim.

Bilir, söylemezdi yüze güleni
Baş tacı ederdi kıymet bileni
Çevirmezdi kapısına geleni
Yarım ekmeğini böldü desinler.. NURİYE HSBK AKYOL.. teşekkür ederim.