3
Yorum
16
Beğeni
3,0
Puan
189
Okunma
Boşluktayım
Doğrularım arafta benim
Dünyanın bütün kirini yiyen bir küfür dolaşıyor dilimde
Konuşsam herkes ölür
Sussam ,ben..
Kurduğum tüm düşlerimin vergisi alınıyor benden
Yani eksideyim albayım!
Hayalde, hayatta
Savaşta ve barışta..
Dilimin ucunda bir denge
Bir coğrafya oyuyor düşüncemi
Közlenmiş bir Mezopotamya
Memeleri kavrulmuş kadınlar
Gökyüzünde ırgatlar
Ey erkekler!
Yıldızlarınız ,şapkanızdır
Boşluktayım
Huriler,şaraplar
Bir ben mi mutsuzum
Ah eksik cennetim benim..
Verin cehennemimi !
Ateşler kabulümdür
Kapatın ışıkları!
Karanlıklar kabulümdür
Boşluktayım..
Rüyalarım karışık
Belleğim kırışık
Kafiyesiz hayat mı olur dedim kendime!
Bu kafa ne zman köreldi
Annem ne zaman söverdi
Babam ne zaman döverdi
Kafiye mi?
Lütfen bu bahsi kapatalım!
5.0
50% (1)
1.0
50% (1)
Cevap Yaz