Seni, Sensiz Sevdim

Çok şey istemedim…
Ben, az ile yetindim,
azı sevdim…

Leke kapatan tek fırçayı,
Bir yudum suda serçeyi,
Makarnadaki salçayı,
İnce etekte de kalçayı sevdim…

Simiti peynirsiz,
Dili zehirsiz,
Sevdayı da belirsiz sevdim…

Kışın güneşi
Sporda güreşi
Berberde de traşı sevdim…

Paris’te balayı,
Ankara’da dayı,
Gece ise sadece ayı sevdim…

Ha gece birde umudu
Sonra sulu armudu
Bazen de niyeyse amudu sevdim…

Kişiyi ünsüz,
Dünü kinsiz
Bugünü de dünsüz sevdim…

Aşığım demesini,
Dişim varken yemesini,
Kadının da memesini sevdim…

Yazın ağaç gölgesini,
Birde Karadeniz bölgesini sevdim…

Anamın ilgisini
Alimin bilgisini
Kalemin ise en çok silgisini sevdim…

Parayı kalansız,
Ekmeği talansız
Sevdayı da yalansız sevdim…

İstanbul’u tasada
Ankara’yı yasada
Tekirdağ’ı masada sevdim…

Karanlığı sensiz
Beni bensiz
Masayı da ensiz sevdim…

Birde Seni, sensiz sevdim...

Çok şey istemedim
Az ile yetindim...