Köpürüp dökülünce, cezveden o fincana
İnsandır gerek duyar,cana yoldaş olacak
O zaman döner işte, incilerin mercana
Bir dost arıyorum, hatrım kırk yıl bilecek

Sözleri bazen acı, bazen tatlı olacak
Ne kırar ne kırılır, zor gününde kalacak
İmkansızı beraber,yapıp mümkün kılacak
Bir dost arıyorum, hatrım kırk yıl bilecek

Görmeden bilebilir hâlimi sezebilen
Yüzüme bakınca da, derdimi çözebilen
Ben düşerken tutarak, haksızı ezebilen
Bir dost arıyorum, hatrım kırk yıl bilecek

Yağmur çamur ıslanır, güneşte kurur benle
Sarsan fırtınaları, yıpratmaz durur benle
Her daim yanımdadır,gerçeği sorar benle
Bir dost arıyorum, hatrım kırk yıl bilecek


Vefa bir çınar gibi,kalplere kökler salar
Dalında kuş gibidir,konar muhabbet dolar
İlk bakışta anlayıp,derdine direk dalar
Bir dost arıyorum, hatrım kırk yıl bilecek

Hakiki yaren ile, insan doğar yeniden
Karşıma çıkar belki,nasip olur aniden
Olabilecek elbet yarattığı faniden
Bir dost arıyorum, hatrım kırk yıl bilecek

Zaman geçse de yine, biliriz yolumuzu
Kırılıp, dökülmeden yürütüp salımızı
Hep bir yürek isterim, görüp bu halimizi
Bir dost arıyorum, hatrım kırk yıl bilecek

Kahve bahane yapıp, davetleri verecek
Dostluğu nefes gibi, ömür boyu sürecek
Kurulan her masadan, ayrı keyfe varacak
Bir dost arıyorum, hatrım kırk yıl bilecek

Nurettin Akdeniz
07/08/2025