Cok dostum var sanirdim,
Ne zaman dÚstüm yanliz kaldim,
Ne elimden tutup kaldirdilar,
Ne karanlik gecemi aydinlattilar,

En ümitsiz bir gecemde seni tanidim,
Mesafeler olsada sana sigindim,
En güvendigim oldun sirtimi dayadim,
Dostluga inansam sen dostum sayardim,

Neden hep yanibasimizda birini arariz?
Uzak mesafelerin gücüne inanmayiz?

Dúnyanin heryerinde, Günes doguyor,
Herkes ayri bir saatte ayni günesten faydalaniyor,
Günümüz aydinlaniyor,
Tenimiz sicaga kavusuyor,

Ama bunun kiymetini hangi varlik biliyor?

Dost dediklerimiz bu kadar sadikmi?
Her sabah yani basimizdami?
Asklar günes kadar sicak aydinlikmi?
Herseyin yanimizda olmasi sartmi?

En umitsiz bir günümde sen girdin hayatima,
Korkularmi yanlizligimi paylastim,
Karanlik gecelerimde sessizce aglarken,
Uzak mesafelerden sana sigindim,

Iste o gün seni günesim saydim,
Her sabah günümü aydinlatiyorsun,
Korku dolu gecelerimi yok edip,
Beni aydinliga kavusturuyorsun,

Herkes o günesi görürde dokunabilmismi?
Bana cok uzak istemem demismi?
Sende bana günes kadar uzaksin,
Dokunmaya calissam benden kacarsin,

Ama ben biliyorumki…

Belki sanada hic dokunamiyacagim,
Yani basimda durmayacaksin konusamiyacagim,
Ama sen yasadigin sürece, hep heryerde olacaksin,
Dogusunda var, batisinda bende yok olacagim…