2
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
139
Okunma
Bu ne gaflet?
Bu ne düşüncesizlik?
Ölümü bilmiyoruz sanki.
Oysa her nefes bir adım
kabre doğru.
Yaşayacağımız ömür,
bir yüzyıl belki
Ama hakikatte
verimli günlerimiz otuz bile değil.
Uğraşarak inşa ettiğimiz evlerde
bizden sonra yabancılar oturacak.
Biz yokuz artık;
Ne adımız kalacak,
Ne resmlerimiz.
Torunlarımız bile bilmeyecek bizi,
bizim unutulan atalarımız gibi.
Dünya fani, insan misafir.
Her gelen gider,
her can emanetini teslim eder.
Öyleyse nedir bu hırs, bu ihtiras?
Olurmu dünya malı için insana kıymak?
Ölmeden önce uyanmazsak,
ölümle uyanacağız,
ama artık çok geç olacak…
mesakin-29/08/2025
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
