Yüreğimi çalan da yetimdi, aşkını kaybetmişti...

Sevildiğini hissetmek güzel şeymiş,sana ait olmadığını bile bile üzerine alındığın sözler bile kalbini sevindirirmiş.

Seni yaşamak istiyorum azar azar
Her gün tukeniyorum bir o kadar
Kalbe çok yüklenmek zarar
Çok sevmenin sonu mezar

Herşey mahvoldu ama seni kurtardım...Hala kalbimdesin...

Senin yanında 29 harfi unutuyorum,Ben seni susarak seviyorum...

İster gel ,ister git ya da hiçbir şey yapmadan dur...
Kalbim seni hissediyor,,, geldiğini, gittiğini, durduğunu, sevmediğini sevdiğini....

Ağrı kesicilerin, antibiyotiklerin olduğu bir hastalık için iyileştirecek tek şey sen oluyorsun...

Anılar bırak bana sevgilim güzel anılar
Yazılanlarda okunmayan, yaşanılan anılar
Hani fotoğraf karesine sığmayanlardan...

Kafamın içinde kurulu saat gibisin,,, Ömrümün vakitsiz bir zamanında çalıyorsun...

Ne sen bana yar ne de ben sana yara kalırım,,,Zaman terk edilmiş virane bir şehrin boş sokakları gibi yalnız bırakır ama yanımıza bırakmaz....

Şimdi desem ki Senin geleceğine inanacak kalbim, baharın gelişi gibi yaza varacak gün gün artacak bu umudun sıcaklığı desem ki güneşi bile yakmayacak içimi inanmayacagim Sen başka kalplerin soğuğunda serinledigini sanıp mutlu olmuşsun...

Bence kalplerin de yalan söylediği çok gerçek ama sadece sahibine ,,unuttun,sevmiyorsun, bitmiş gitmiş gibi....

Ben yazarak yaşadığım için aşkını, sevdanı
Canıma okuya okuya da bıraktırdım aşkımı, sevdamı....

Bana bir ünlem borçlusun,Gel şaşırt beni bir ünlem
Seviyorum de heyecanlandır beni ölemm

Çaresizim, yollar çıkmazlarin ötesinde, uçurumlar yüksekliğin zirvesinde, çaresizlik saltanat kurmuş, büyük bir zanaat çare bulmak...

Belki yazılanlar aşkın senaryosuydu, sahneye çıkan kalpler, seviyormuş gibi oynuyorlar sadece oyunun bir parçası şiirler....

Umudun sarmaşık kollarına sarılmış çaresizliğim
Kurtulmak mı çare yoksa umuda daha çok sarılıp beklemek mi?

Elinde tuttuğun kalemin,
Başucunda duran kitapların,
Bardakta yudumladigin kahven,
Dinlediğin şarkılar...
Sakladığın anılar..
Seninle yaşananlar
Seninle yaşanmayanlar...
Söylediğin aşklar...
Sakladığın sırlar...
Vazoda duran papatyalar
Yanında sevdiklerin
Uzağında sevmediklerin
O benim...

Ben seni düşünürken aklıma gelen birçok şeyle,seni hayal ederken içimden atamadığım bir çok şeyin arasında kaybettim kendimi....

Herkes biraz üzülmeyi hak eder bu çok mutlu olmanın dengesini sağlar ama senin yanımda olmayışına herkesten çok üzülmüştüm bu benim çok mutlu olma dengemi bozdu...Sensiz çok da mutlu olamıyorum....

Hani insanın bastığı yeri fark etmeksizin düşüşü olur ,ya bir yüksekliğe ya da bir çukura denk gelir adımı ,Ben de bu kadar acılara üst üste denk gelmekten düşüyorum ....
Seni sevebilmek için bir kaç sokak kaybetmem ,bir kaç şehir terk etmem, bazı yollardan geçmem,kendimi sen de bulmam gerekti ama ben en çok seni sevemedim...

Susarak anlaşılmak,susmadan konuşmak istiyorum,,Sen beni soyleyemediklerimden tanı....

Mutlu olmayı bekleyen kalbimin seninle mutlu olmayı yeterince bekleyememiş olması ebedî mutsuzluğun kanıtı...

Yakmasaydim bir ömür yanabilirdim,insan doğası gereği kendini düşünür,kendini seçer,yanmamayı ister ama kül olmak için ateşi içinde taşıdığından habersizdir.....