Ah eden kimler şimdi, acep hangi kuytuda,
Susmuş kuşlar bülbüller, o aşina yuvada,
Ayın kendi görünür, yakamoz bu sularda,
Esme bir daha böyle, sevdam derin uykuda.

Ayrı aşklar yaşayıp, aldıysan bil ki nefes,
Doğmasın o ruhunda, içten gelmesin heves,
Hatayı kendin yaptın, bana hiç küsmeyesin,
Esme cennet bağından, benimle gelemezsin.

Çok yoruldum peşinden, gide gide bu yoldan,
Bazen düştüm yerlere, olmadı bir kaldıran,
Cananı bir koklasam, silinir gönül pası,
Bu kalbim seni sevdi, canan oldu sevdası.

Mecnun’dan bilirim ben, cansız canan neyleyim,
Yolunda helak oldum, bir bilsen ne haldeyim,
Güneşim gece doğsa, yine de hüzündeyim,
Denizler kurusa da, çölün ortasındayım.

Canan için kim ölmez, gelince de sırası,
Ecelim gelsin yine, iki gözüm arası,
Mecnun çağırır beni, içimde ok yarası,
Cananım belki orda, yanar yürek sancısı.

Vursalar iki kurşun, al kanlara boyansam,
Düşsem uçurumlara, parçalara ayrılsam,
Başıma kartal konsa, bedenim helal olsun,
Benim canan olmasa, ruhum onunla dolsun.

Babür Ali Yaşar
24 Ağustos 2024