Eyvallah
Şimdi kendimi, seni kaybetmeye hazırlıyorum.
Zor olacağını sanma, aslında kolay olur inan bana.
Evvelce saklandığın tenhalarda,
Kaçıyorken herkesten, her şeyden,
Bazen kendimden bile kaçtığım
Yerlerde arardım seni.

Bu yüzden adımlarım hep sana çıksın isterdim.
Kimsesiz hissettiğimde bir omuz arardım.
Şehrin kalabalığında kendime bir yer bulamıyorum.
Sessizce sığabileceğim tek yer kalbindi.
Oysa sen... içinde öldürdün beni.

Bakışınla, dilinle öldürdün sevgimi.
Sana söyleyemedim içimin burukluğunu,
Çünkü yaşadığım bu ağırlığı
Benden başka kimse taşısın istemedim.

Bu umursamaz hallerini görünce...
Kurşun kalemle karaladığım şiirlerim,
Beyaz sayfalarında dile gelir içimin sesi.
Bazen de kafayı yiyor, yetim kalıyor kelime.

Acımasızca, soğuk bir elveda diyorsun.
Kabullendim...
Ve Eyvallah diyorum.
Eyyüp Balta