Kendini salmış gecede rüzgar /esintili bir mevsim
Gün ağarmadan taraf tutmuş bir hakikat kendini besliyor olsa gerek hafif bir sakinlik bu dahasında yalnız bırakılmak gasb edilen her sabaha bir melhem sürmek de fasıl ediliyor bir fısılda saçlarımın kanatlandığı zümre ise kendinden biriken beslenen bir güruh

...yorgun bekliyor belki gözlerimin kanatları azıcık uçsa kuşlar ağızında taşıyacak lokmasını ...bekliyor İlahın müjdesini her insan bekler/ yol bu ...yolculuk bu /


Elden ele dolaşan zarf misali zaman tutsan dışarı tutmasan içeri açık kapı bu her halükarda temyize çekmek alından başlar kader ise silinmiş bir mertebe


Bekleyelim yol denilen asıl hal intizamını nizam bu çizeni belli kalem ise yaz misali /gün ise güneşle doğar doğudan kasr bir zeminde ne denir ki temkinli sucud intizamda nizam sahibinedir!