Her gece saydığım yıldızlar eksiliyor

Biraz daha hayal penceremde

Karanlığın adımlarını duyuyorum

Ve niye böyle oluyor diyorum

Kendi kendime.

Niye yalnızlık vapuru yaklaşır?

Mutluluk iskeleme

Daha böyle çok sorular var da işte

Hepsini en iyisi demeyeyim



Peşinden koşmayı bıraktım mavi balonların

Çünkü çocukluk yıllarımın

Her gece bir tuğlası devriliyor

Enkaz yığını altında

Hasretle başbaşa kaldığım anlar oluyor

Ne zaman gülmeyi öğrensem

Ağlamak, unutturuyor bildiklerimi

Ne zaman pişmanlığımı ifade etsem

Kaygılar, müsade etmiyor sanki

Kaldım böyle arada

Hani derler ya

Bir arada, bir derede diye

İşte ben o derenin içine düşmüş

Halimi ancak balıklara anlatan

Bir insan olmuşum.



Şiir yazarak yeni yeni kendime

Geliyorum gibi

Bu defa uzun uzun satırlara

Yazasım var gibi

Söyleyeyim kalemime

Kestirmeden hemen atmasın

Aceleci tavırlar sergilemesin

Zaten her gece çözmeye çalıştığım

Bulmaca yanlış çıkıyor.

Bari kırk yılda bir

Tesellinin ucunu yakalamışım

Bırakır mıyım daha?



Kuruttum güneşte ıslanmış umutlarımı

Her biri şimdi yaşanmaya hazır şekilde

Bekliyorlar öylece sabırsız

Kim derdi ki benim de yolum

Buraya, ıssız bir yere düşecek

Belli ki hatıralardan yana

Her gece başka bir rüzgâr esecek.



21.10.2023