0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
63
Okunma
Gözlerin, bir ömürlük efsane,
Zamanın bile kıskandığı bir hikâye…
Adın, kalbimde mühürlenmiş bir dua,
Her nefeste tekrarlanan, sonsuzca.
Yolumu kesen fırtınalara inat,
Seninle yürüdüm karanlıklardan,
Her damla yağmurda adını yazdım,
Gökyüzüne, yıldızlara, sonsuz anılara…
Ellerin — ısıtan bir ömürlük bahar,
Sesin — her şarkının unuttuğu karar.
Bir gün biz, tozlu kitapların arasında,
“İmkânsızdı” diyenlere inat,
En mümkün aşk olarak anlatılacağız.
Çünkü biz;
Zamana meydan okuyan satırlarız,
Kalemini kaderin tuttuğu bir destan,
Ve her okuyan, içinden şöyle diyecek:
“Böyle sevenler artık kalmadı.”
5.0
100% (1)
