4
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
196
Okunma

Ey aşk, seni saldım yele
Gölgen dahi değmesin artık omzuma.
Bir zamanlar adını kuşlara fısıldardım,
Şimdi rüzgâr bile bilmez dilimi.
Kaldım kendi suskunluğumun içinde,
Duvarlara yaslanan bir yalnızlık gibi.
Gözlerimde eskiden kalma bir yangın,
Ellerimde soğuyan bir dua var.
Git…
Karışma gönlümün yarım kalan mevsimine.
Bırak, baharsız da yaşar bu dal,
Ve yağmursuz da toprağa gömülür
Unutulmuş bir tohum gibi.
5.0
100% (11)