Sevda oduna düştüm
Yanmanın çaresi yok
Her nefesim
Bir çöl rüzgârında savrulan ah

Bakışında kayboluyor aklım
Fikrim, düşüm, adımım
Dil susuyor
Gönül sır saklıyor
Ve sana varmak
Bir hayal gibi uzak

Ayak izini arıyor yollarım
Kum kanıyor her bastığımda
Rüzgâr vuruyor yüzüme
Toz dinmiyor, gece bitmiyor

“Leylâ” diye ağlayan gecelerim var
Gündüzlerim hep yarım
Sensizlik
Susuz bir kuyunun dibinde beklemek gibi

Gözlerimin ufkuna
Binlerce ay doğsa da
Senin ışığın kadar ısıtmaz
Ve ben
Yine çölde
Yalınayak seni ararım...

Paylaş:

18 Beğeni

+10 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Mecnun Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Mecnun şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Mecnun şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Sabitlendi Etkili Yorum

redfer, @redfer

10.8.2025 18:19:31

nejat bey şiir gerçekten çok güzeldi.
derin bir özlem ve yalnızlık duygusunu çok etkileyici bir şekilde ifade etmişsiniz.

leylâ’ya duyulan hasret, doğanın unsurlarıyla (kum, rüzgâr, toz) ve içsel bir çöldeki susuzluk hissiyle harmanlanarak güçlü bir imge yaratmışsınız.

şiir, hem kişisel bir acıyı hem de evrensel bir yitirilmişlik duygusunu yansıtıyor gibi.

duyguları aktarmadaki samimiyet ve imgelerin yoğunluğu gerçekten etkileyiciydi.

daha nice şiirlere...
her şey gönlünüzce olsun.
selam ve saygılarımla

sedat hünker, @sedathunker

10.8.2025 14:13:15

çok güzel şiir sevgiler saygılar selamlar sağlıcakla kal allahın selameti üstüne olsun

ASIKLUZUMSUZ, @asikluzumsuz

10.8.2025 12:29:13

merhaba nejat bey
kutladım değerli kalemini ve eserini
gönlüne, ömrüne bereket
sağlıcakla

Müjgan Akyüz, @mujganakyuz

10.8.2025 12:03:23

tasavvufi aşk ile dünyevî hasretin iç içe geçtiği bir yanma ve arayış hikâyesi.
“sevda oduna düşmek” imgesiyle başlayan metin, çaresizliğin kabulünü ve aşkın yakıcı sınavını ortaya koyuyor.
çöl, kum, rüzgâr ve gece gibi unsurlar hem fiziki zorlukları hem de ruhun yalnızlığını sembolize ediyor.
“leylâ” göndermesi, mecnun’un mecazî aşktan ilahî aşka uzanan yolculuğunu hatırlatırken, sevgiliye duyulan özlemin aslında hakikate ulaşma çabası olduğunu da ima ediyor.
son dizeyle birlikte, arayışın bitmeyen bir yürüyüş olduğu duygusu, şiirin merkezine yerleşiyor.

emeklerinize sağlık, tebrik ve takdirlerimle, selamlar

hosoglu, @hosoglu

10.8.2025 11:20:25

gözüm bakamaz oldu mehveş yüzlü şevvale,
ruy-i hubba ram oldum, revanım ol nihale,
sebebi meczubumun yare meftun olmamdır,
nasıl mecnun olmayım keman kaşlı hilale.