Bin bir söz ettim
Metiyeler dizdim o gözlerine
ve her bakışını aklıma kazıdım hayalini düşlerime çizdim ve uykulu gözlerle seni andım
Sen yokken yanımda sesin kulaklarımda
Bir düş gördüm içinde yanlız sen ve ben ve haykırarak sevdiğimi
Seni andım sen sanki kollarımda
Uyanmak istemiyor gözlerim
Hep seni düşünüyor hep seni arıyor
Parmaklarım dan kayıp dökülen sözlerim
Seni yazıyor
Bilmem nedendir ki bu figan
Sensiz bu diyar bana dar
Dört duvar arasında elimde sigaram
Aklımda sen
Hayalle düş arasındayım
Belki kör belki avareyim belkide deli
Sanki sevgi deil benimkisi daha da öte
Dahada saf
Senle başlayan her kelime
Senle başlayan her dua
Yine senle bitiyor
Zamanın da ötesinde
Bir şairin dilinden dökülenler bu
Bunca söz bunca kelime
Yetmiyor anlatmaya
Bir roman bir hikaye yazsam
İçinde duygulularım düşlerim
Belki ozaman susar o deli yüreğim