Ah bir çocuk olsam, düşlerimle uyansam
Yarına dair korkularım olmasa
Bir uçurtma gibi salınsam gökyüzüne
Ne hırs, ne keder, ne dert dolsa içime


Çamurlu sokakta çıplak ayaklar
Dünyam oyuncak, dertlerim masallar
Bir elma şekeri, bir de annemin sesi
Yeterdi bana, o küçük neşesi


Ah bir çocuk olsam, düşlerimle uyansam
Yarına dair korkularım olmasa
Bir uçurtma gibi salınsam gökyüzüne
Ne hırs, ne keder, ne dert dolsa içime


Zaman büyüttü bizi, eksildi gülüşler
Her gün biraz daha unuttuk sevinçler
O eski halimle göz göze gelsem
Kendime sarılır, affederdim belki ben


Kirlenmemiş bir dünya düşlesem yine
Kalbimle konuşsam, usulca, sessizce
Ve desem: “Üzülme, çocuklar bilir
Hayat aslında sevmekle güzelmiş...”


Ah bir çocuk olsam, yeniden başlasam
Kalbimin ritmiyle hayallere dalsam
Bir uçurtma gibi salınsam gökyüzüne
Belki o zaman bulurum kendimi yine