Dünyaya Sesleniş
Yumuşuyorum,
Her zamankinden daha fazla,daha şiddetli,daha gizemli,daha büyüleyici
Ne oluyor bana,anlayamıyorum
Durmadan kalp atışlarım hızlanıyor,
Nedendir başta anlamıyor,
Sonra düşünüyorum,
Belki de en mutlu yıllarımı doya doya yaşıyorum,
Anlamıyorum.
Anlamıyorum;neden karanlık bir gecede sol gözüm,hafiften dalgalanıyor,
Yatışıyorum
Çabalıyorum yeni şeyler öğrenmeye,
Evde müzik dinlemek,
Şarkı söylemek,
Kitap okumak,
İç sesimi dinlemek,
Ama olmuyor, denediğim halde kendimden başkası olamıyorum,
Sonra düşünüyorum,
Mülahasa kendini tam güzel sevdikçe başkası olamıyorsun?
Peki ne demek bu kendini güzel sevmek,sevebilmek?
Ya da nasıl bir insan kendini güzel sevebilir?
Düşünüyorum da bunun cevabını düşünmek yıllarımı aldı,
Şimdi şu sonuca varıyorum;Kişi kendi olamadıkça gerçekte mutlu olamıyor,sevemiyor kendini ve hiçbir şeyi.
Sürekli kaçıyor,
Yalnız,kaçtığı kendisi oluyor,başkası değil.
Kendini çözebilse her şey rayına oturucak aslında.

Yaşama nedeni olan her bir ayarsız insanın.