Ne hasretler çekti beni
Uzun soluklar içinde nefessiz kaldım
Ne yaralar bıraktı ahı içimi
Uzun soluklar içinde nefessiz kaldım

Kokuna hasret kaldım her saniye
Gidişin beni özlem dolu anıya gömdü
Çıkamıyorum da şimdi çıkmakta istemiyorum anne
Şimdi içim buruk yalnızlık sinmiş gönlümü

Hayatıma koyduğum herkes gidiyor
Teker teker yalnız bırakıyor beni
Hep kuyuya düşmüşüm gibi hissettiriyor
Yüreğim darma dağın şimdi tıpkı boncuk gibi

Alışamıyorum da yalnızlık çemberine
Tıkanıyorum bir süre sonra sensizliğimden
Diyemiyorum da geri dön diye çaresizce
Gecelerdir gözümü bile kırpmıyorum geleceksin diye sensizliğimden

Yaram kabuk bağladı ayak mantarı misali
Yalnızlığa gömüldüm oyuncak bebek misali
Kokuna hasret kaldım yalnızlık çemberine sıkışmış gibi
Elveda yalnızlığıma dert ortağı olan hayatım elveda
EngelsizRuhum_