Aklım vê yüreğimin iki şehrindeyim
Kalabalıklarada gelemiyorum
Kısa öz cümleleri seviyorum
Birde tatları yitirdiğim doğrudur
Bu aralar yabancıyım kendime
Arayışlarımın ardı "son"
Sorgulamalarım sukut
Gündemi bile ardımda bıraktım
Hangi kitabı okudum en son
Bir buçuk yıl oldu
Adı neydi
Nazımlıydı anımsadığım
Redekte ediyor dünü bu güne
Aklım
Şiirin redeksizi hep samimi gelir yüreğime
Sanırım on yılın boşluğunda yüreğim
Kana kana sevmek isteyipte
Sevmemek baskınlarını yediğim
Kırgın
Güvenmeme modu sanırım
Sanmalarımın anmalarındayım
Sahi Müziğe ne oldu
Eskiden her miziğin ritminde
Bir dizede de olsa çarpardı yüreğim
Uzun göç oldu
Büyük savaşlar
Büyük yıkımlardan geliyorum
Taşlaştımı yüreğim
Yoksa ahengî mi karıştı suyun
Umursamıyorum
Evet umursamıyorum
Dalgalar kıyıma vurup savuşturuluyor
Biyolojik yaşamıda askıya aldım
Mandalladım ipliğe
Barınamıyorum yüreğime
Uzaklaşamıyorumda
Beslenmeyse dedimya sukut
Üreme duygum dondulmuş
Sosyalleşmem ise firari
Asosyal odalar inşa ettim
Yüreğim göç aldı
Bom boş şehrin
Doğanın ıssızlığına bıraktığım can
Kurdun
Kuşun
Ürpertemediği bir can
Ellerimle dokunduğum yılan bile oralı olmadı
Ayı sadece homurdandı yolunu değiştirdi
Karanlıklar hangi ara aydınlandı
Aydınlık karanlıklarlamı geziniyorum
Katilimi mi arıyorum
Diğer taraftan
Aramadığım telefon rehperinde sitemler
Neden yazmıyor, sormuyorsunlar
Oysa kendime ulaşmayı en çok isteyenlerdendim
Daha sonra ertemelerle erteliyorum
İnsan kendi kendine erteler mi
Erteliyorum
Aşkı
Yaşamayı
Ölmeyide dahil
Uzun demdir iki şehrin arafındayım
Oturmuş kurmuşum bağdaşımı
Gelenekseleştirdiğim
Ne çiçekli bahçeler
Nede lav püskürlü ırmaklar ilişiğimde
Dilim de kırılıyor yine cümleler
Kemikli dilimde
Bilim kabul etmesede edebiyat tanır
Nasılda lal yazdığımı
Üç beş dosta iç döktüğümü
....

M.SERİNKAYA