Gerçek Dost

Dost eli tutulur, sağlam bir bilek,
Düşmana yetmez, kapıdır, direk.
Taş değse ayağına, sarsılır yürek,
Dostun yanında, dostun yeri başkadır.

Hisseder seni, düşmeden kaldırır,
Tutar elinden, hedefe vardırır.
Görürse kusur, usulca uyandırır,
Dostun yanında, dost eli başkadır.

Ötelemez, gereğini anlar,
Namusu, onuru sözle değil, kanlar.
Açılmayan kalplere tek anahtardır,
Dostun yanında, dost eli başkadır.

Bir başkadır onunla yazı, baharı,
Kışın soba gibi ısıtır yüreği, harı.
İnce eler, sık dokur zararı, kârı,
Dostun yanında, dost eli başkadır.

Bir bakışı yeter, gözlerin konuşur,
Dost dediğin susar ama hep duyar.
Omuz ararsan, yürekle karşılık verir,
Gerçek dost, gülünce değil, ağlayınca bellidir.

Zaman değişir, insanlar gider gelir,
Ama dost eli yürekte iz bırakır.
Unutmaz ne verdiğini, ne aldığını,
Sessizce paylaşır hayatın ağırlığını.

Hakkı Kalabalık – 29.10.1919 / Oberaden