14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1666
Okunma

Sakın komik bulmayın,birkaç mısralık şiirimi
Gençliğimin baharını yaşamadan düzen kusmuştu zehirini
Bir kızıl rüzgarın etkisiyle döktüler,bahar çiçeğimi
Karanlık zindanlarda morartıp,kararttılar geleceğimi
Palanga,falaka,elektrikli sehpalarla yapılınca işkence
Gözüm bağııyken,karın boşluğundan yediğim tekmekle yıkılırken bir gece
Su döküp ayılmazken beni atmışlardı hücreye,biraz önceden
Fare dökülen kanımı yalarken,zevk almıştı ziyafetinden
Uyanınca baktım ne göreyim;fare kulağımdaki kanı yalıyor
Dedim ey kahpe düzen;hilalin yerine haç mı dalgalanıyor
Doğrulmaya uğraştımsa da bende kalmamıştı takat
Doksan sekiz copu sayabilmiştim,gerisi tekme tokat
Dedim:ey fare ben burda ölürsem kalbimi kemirme
Vücudum sana helal başımı kıbleden çevirme
Kalbimi Türkçülük-Turancılık davasına ayırmışım
Onu kirletip ruhumu Cennet-i Ala’da incitme
Baktım fare insafa gelip;diz çöküp,göz yaşı döktü
Hayvan olmasına rağmen;sevgi duyguları büyüktü
Dedi ey yiğit! umudunu yitirme,galiba davan ülkücülüktür
Gazan mübarek olsun,davan tanrı dağı kadar büyüktür
Dedi:dünyanın kahrını çeksen de kutsal davana sahip çık
Milli Doktrin ışığıyla en zifiri karanlıkları artık yırt
Fare dedi;acıkmışsın gidip sana ekmek aşırırım
Türk ülkesinde yaşayan hayvan olsam da vatan sevgisini taşırım!..
M.Sıddık SOLMAZ
(Öğrencilik anılarım)