Terletmiş bir akşam yürüyüşü;
Yüzüm, fedakâr bir tablonun tamamını anımsatır,
Ve işte yokuş bitti, soluk soluğa.

Kiminiz eve koşar,
Kiminiz oturur nefesini dinlendirir,
Kiminiz akşamın tadını çıkarır bir birayla,
Kiminiz sigara yakar titrek bir solukla.

Sevdanın fısıltıları duyulur keskin bir kulakla
Ay ışığından gölgelenmiş köşelerde;
Hoyrat bir öpüşme başlar
Mahremiyeti gizleyen ağaçların arasında.

Hırpalanmış çocuklar görülür pencere yansımalarında,
Mutlu bir ailenin dans edişini izlersin bazen.
Hislerinden vazgeçmiş bir sarhoşu selamlarsın,
Taksiyle evine bırakılan güzel kızları görürsün,
Korkusunu nefesinden duyabileceğin çocuklar evlerine döner.

Yurdunu terk etmiş bir kadın geçer soluksuz,
Papucu yırtık bir çocukla kucağında.

Sen terk edildiğin yerdesin,
Mevsimler boyu yokuşu çıkamamış.