3
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
222
Okunma
Ve evler, oteller, ormanlar derken
Kasabalar yandı, şehirler yandı
Ah yaşamak! Ölmek için çok erken!
Ecel derin uykusundan uyandı
Seherler, Hasretler, Mahirler yandı
Gül uyurken annesinin dizinde
Martılar düş kurarken gökyüzünde
Mavi gözlü bir çocuğun yüzünde
Güneş sarıdan siyaha boyandı
Şarkılar, türküler, şiirler yandı
Sincaplar dumandan, isten sarhoştu
Ceylanlar bir yudum umuda koştu
Ve nihayet suyun canı tutuştu
Bu kalleşlik! Her şey ayan beyandı
Gürül gürül coşan nehirler yandı
Ah bir sabah aşka uyansak anne
Sevginin alevinde yansak anne
Yeşil bir hayale boyansak anne!...
Haramiler sabrımıza dayandı
Köyler, Kasabalar, şehirler yandı
Öyküler, türküler, şiirler yandı...
Bir tutam şairdik içimiz yanıyordu
Geçmiş olsun, kuşun, ağacın, insanın yurdu.
28.07.2025
S.U.
Serkan Uçar
5.0
100% (7)
Cevap Yaz