4
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
153
Okunma
Yâr oldum, bildin mi hiç,
Omuzumda gün bitti.
Ben sana tam yar iken,
Kendimden giden gitti.
Bir omuz oldum her an,
Yıkılmayasın diye sen.
Kendimden eksiltirken
Tam eyledim yâr iken.
Ne verdimse eksildi,
Ne aldınsa unuttun.
Bir solukta sildin hep
Geçmişi tek bir tuttun.
Bir gün "yoruldum" dedim,
Göğsümde kırdın beni.
Yılları yaktın bir söz,
Bir sitem etti seni.
Dostlukmuş, meğer rüya,
Uyandım külden geri.
Meğer vefa susarmış,
Kırıldığında peri.
Artık ne yüküm sana,
Ne kalbim senden yana.
Öğrendim: gerçek dost
İnce bir ize konar.
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
