0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
110
Okunma
Dünyaya gelmişim hudut köyünde.
Ailemle yaşardık çok eski bir evde.
Yoksullarla fakirler vardı her yerde.
Sefalet zorluk çeken insanlarız biz
Meleşirdi kuzularla bizim koyunlar
Köyde durmuyor okuyup yazanlar.
Ne bakkalımız vardı nede bir pazar.
Sefalet zorluk çeken insanlarız biz.
Çantamda ekmeğim mala giderdim.
Keçinin yavrularını ben çok severdim.
Koyun sütü sağardım suyla içerdim.
Sefalet zorluk çeken insanlarız biz.
Fehmi.
Defterim kalemim yok bez bir çanta.
Ne meyve var yemeğe nede salata.
Ders görürdük okulda hep yata yata.
Sefalet zorluk çeken insanlarız biz.
