Bir Söz Yeter

Okul bir duvar değil, bir can kapısı,
Açılır içeri sevdanın sesi.
Ne bilgi tek başına yüceltiyor,
Ne de unvan doldurur eksik nefesi.

Bir çocuk gözünden anlamaz isen,
Ne defter kalır, ne de kalem.
Öğretmek değil yalnızca işimiz,
Anlamak en büyük ilimdir, bil sen.

Saygı; büyük olana boyun değil,
Küçüğü de yürekten sevebilmektir.
Selam vermek, yol vermek bazen,
İnsan olmanın ta kendisidir.

Empati nedir bilir misin dostum?
Bir başkasının ayakkabısını giymek.
Ayağı sıkınca fark edersin,
Bir bakışla bile birini büyütmek.

Bilgin çoksa, ama kalbin sağırsa,
Diploma yıkar, yüceltmez insanı.
Okuduğun kadar susmayı da öğren,
Çünkü sessizlik öğretir bazen sana.

Kıymet bilmeyen bilgiyle donansa,
Karanlıktır her girdiği oda.
Ama sevgiyle yoğrulmuş her söz,
Bir mum yakar bin yıldız dolsa göğe.

Öğretmen olmak tahtaya yazmak mı?
Hayır, kalbe bir tohum atmaktır aslında.
Anne-baba olmak da aynıdır, inan,
Bir fidanı sevgiyle sarmaktır dalında.

Hakkı kalabalık