Uykusuz geceler, günler karıştı;
Gecemle gündüzüm bir oldu benim.
Kıymet verdiklerim, ömrüm kırıştı;
Onun için saçlar kır oldu benim.

Dertleri topladım, kefene koydum;
Ayrılık, hasretten, acıdan doydum.
Yalan dünya, sen de ne çok şey duydum;
Izdırap içimde kor oldu benim.

Yok olsun merhamet, izi kalmasın;
İyi gün dostları kapım çalmasın.
Helalleşmek çok zor, hakkım kalmasın;
Yaşamadan ömrüm sır oldu benim.

Sayenizde bin bir acıyı tattım,
Ne yalanlar duydum, hepsini yuttum.
Geç olsa da kendi elimden tuttum;
Bunca çektiklerim zar oldu benim.

Üç beş satır sözle dertler bitmiyor,
Artık benim aklım bana yetmiyor.
Hey heyler geliyor, uyku tutmuyor;
Yaşamla savaşım zor oldu benim.

Sanmayın, İsrafil hep yokuş çıkar;
Gün gelir de Rabbim yüzüne bakar.
Bütün engelleri imanla yıkar;
Dürüstlük yanıma kâr oldu benim.

06.07.2025
İSRAFİL BİLİCAN