Akşam karanlığı tam olarak inmemişti yeryüzüne,
O romantik dakikaların başlamasına az kalmıştı,
Benim romantizmim yerindeydi, o hiç bitmezdi,
Yine aynı azmimleydim, her zamanki yerimdeydim…

Aynı pencerenin önündeydim, dışarı bakıyordum,
O anda göremediğim pisileri de çağırıyordum,
Hiçbiri yoktu ortada, çağrıma sadece meczup geldi,
Kendisini kedi zanneden köpek zaten gelmemişti…

Meczup kedi için sosislerden bir tanesini attım,
O da her zamanki gibi önce sosisten bir ısırık aldı,
Sonra başını kaldırıp bir süre penceredeki bana baktı,
Bakarken yine patisini sosisin üzerinden kaldırmadı…

Ondaki vefa hoşuma gitmişti, ikincisini de attım,
O kadar dalmıştı ki yemeye, yeni geleni anlayamadı,
Oysa karşımdaki alçak çatıyı mekan eden karga gördü,
Alçak bir uçuşla geldi ve sosisi alarak yerine döndü…

Sosisi gagasından bırakmadan o da dönüp bana baktı,
Sonra yemek için ısırmak istedi ama yarısını düşürdü,
Ben düşen parça için onun tepkisini merak ediyordum,
O da gagasında kalan parçayı tutmaya devam ediyordu…

Karga gagasındaki parçayla o çatıdan ötekine uçtu,
Yakınlardaki başka bir kara karga gelip düşeni aldı,
Ekolojik dengenin biz neresindeydik onlar neresinde?
Çok yoruldum, şu kanepeye uzanıp biraz dinleneyim…