Ahtapotun kolları karşımda ve yerinde durmuyor,
Çocukluğumun korkularından biriydi bir zamanlar,
Merak ettiğim için izliyorum ama aslında korkuyorum,
Yapacağını yapıyor, sonra da görüntüsünü değiştiriyor…

Ben çok korktum, neme lazım, artık okyanusa gidemem,
Pek çok güzellikler var gördüğüm kadarıyla ama kalsın!
Onlar güzellikleriyle mutlu olsun diplerde, ben de üstte,
Ben güzelliklerimle övüneyim yukarıda, onlar aşağıda…

Acaba hata mı ediyorum, sanki ahtapotla yarışıyorum,
Yeryüzünü bitirmişim, sıra yerin dibine kadar geldi,
Oysa orada keser balık da var, sonra beni de keser,
Neyse, ayet de okundu, Rabbim belki bağışlar…

Ayetten sonra biter sandım ama devam ediyor gibi,
Çok da karmaşık, hepsini nasıl aklımda tutabilirim?
Potansiyel av dediler, acaba benden mi söz ediyorlar?
Galiba karides dediler, sanırım beni teğet geçtiler…