Bir Ömür

Bir ömüre sığmaz ki benden beklediklerin,
Gece gündüz yorulsam, tükenmez isteklerin.
Ben seni kalbimde en kutsal yere koydum,
Sen ise yanımdayken bile uzak göründün.

Gecelerce susarak hayaline sarıldım,
İçimde bin fırtına, dışımda bir yıkıldım.
Her adımda sen varsın, her solukta izlerin,
Seni unut dediler, ben her gün ezberledim.

Dilinde sevda vardı, gözlerin susuyordu,
Kalbime umut verdin, sözlerin kuruyordu.
Bir damla mutluluğu yıllara böldüm de ben,
Sen bir tebessüm bile vermeye korkuyordun.

Yollar uzun, ben yorgun, içim kan dolu bir küp,
Kırgınlıklar dizilmiş, her biri ayrı bir yük.
Bir ömrün ortasında kaybettim kendimi ben,
Ne sen anladın beni, ne de zaman etti tek.

Sustum da sustum yine, taş oldum dudaklara,
Yalancı bahar gibi kandım sıcak bakışa.
Bir sevdaya düştüm ki dönüşü yok yolunun,
Ben yandım, sen geçtin hep, habersiz yanışıma.

Hakkı der: “Bir ömürdür, sevda kolay değilmiş,
Her seven yara alır, her seven delirmişmiş.
Ben hâlâ buradayım, beklemekten yorulmam,
Bir ömür geçti ama kalbimden koparmam.”

Hakkı Kalabalık