0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
150
Okunma
Sessiz bir ürperti var içimde,
göğsümde yankılanan kırık bir pusula —
yönsüzüm.
Zaman, çatlamış bir aynada
kendini inkâr eden bir yüz gibi
akıyor üzerimden.
Yollar, toprağa kök salmış isyanlardır,
ben ise
taşlara sabır öğreten bir bekleyişim.
Alkışlıyorum
gecenin ayazında çatırdayan sabrı.
Ruhumdan kopan ızdırapla,
kör bir yıldız gibi düşüyor haykırışlarım
evrenin karanlık belleğine.
Sesim,
bir çöl rüzgârında
kendi izini arayan serap artık.
5.0
100% (3)
