3
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
479
Okunma
Bu bahar da bizi sevmedi
Bir düştük, gözyaşlarından
Düştük, düştük de kimse görmedi
Bir rüzgâr öptü bizi(o da)yanaklarımızdan
Savrulduk, hiçbir yere giden yollara
Dünya, büyülü bir çember
Döndük, döndük de ardımızda salyangoz izleri
Yine bulunamadık
Her şeyi gören gözlere inandık
Ve o gözlerin doğurduğu hayaletlere
Çok sevdik ağaçları, güneşi, ve kır saçlı ay’ı
Ruhumuzdu, seviyorduk ayçiçeği tarlalarını
Boyalı kuşlar uçuyordu üstümüzden, dudak dudağa gelen ve aynı denize dökülen
Biz, yağmurunu bulmuş orman gibi seviyorduk ayçiçeği tarlalarını
Ve sorular soruyorduk ara sıra, ara sıra cevaplar umuyorduk
Neydi ki mutluluk?
Ve bir de...
Sahi, bu bahar da bizi sevmedi
Niye sevmedi?
Şiirin sahibi
Cevap Yaz