1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
292
Okunma

Ne zaman vakit gece olsa...
Giriyor koynuma sanrılar.
İsimsiz bir duygunun, sayısız izi sızlıyor ruhumda.
Penceremi zorlayan rüzgar, şu duvarda asılı hırka
Hep uzaktan gelen o ayak sesleri...
Bilsen kaç el boğuyor beni, kulağımı sağır ediyor bu sessizlik.
Bilsen ne korkunç bir yalnızlık bu;
Sımsıkı sarıyor boynumu
Dokunamadığım bir dudağın,
Beni hep üşüten nefesi...
5.0
100% (1)