İki bıçak vardı , kardeştiler çarşıda
Birini Kasap Ali aldı mezbahaya
Birini Çoban Hüseyin Emmi, ağıla
Kesecektiler etleri birçok insanlara
Fakat büyük fark vardıda aralarında
Anlamadılar ayrılırlarken orada
Vedalaştılar sessizce parıldamayla
Ali vurdu bıçağı cansız et parçalarına
Ayırdı kemiklerinden acımasızca
Keskin bıçak böldü onları parça parça
Sevindi sahibinin iş coşkusuna
Gelelim Çoban Hüseyin Emmi’nin bıçağına
Bıçak sürülür hayvanın boğazına
Lakin kezmez hayvanı inadına
Deri, odun durmaz bıçak ağzında
Keser bunların hepsini bir çırpıda
Hayvanların boğazında olur yumuşama
Şaşırırlar buna, derler soralım hocaya
"Can almak o kadar kolaymıdır ağa"
"Bıçak istemez buna sebep olmaya"
"Sorun bakalım ne ister bu fukara"
"Kesmek için hayvanları itinayla"
Bıçak dile gelir söyler has fısıldama
"Getirin besmele, sebep olmasın acıya"
Çıkacaksa canı, olsun Hakk’ın uğruna"
"Kurban olsun kainat O’nun varlığına"
Ve böylece her besmele başladığında
Bıçak döndü heyecanla gür boğazlarda

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^E. ARSLAN^^