Tatlı bir meltem esiyordu ortalıkta..
Geldi, bir şeyler fısıldadı kulaklarıma..
Cennet ormanında, grev başlamış;
Ağaçlar yapraklarını dökmüş...,
Benliklerini kurutmuşlar...
DERS OLSUN DİYE İNSANLARA..!
Baharken başlamış bir çöl mevsimi...
Ağaç konuşmuş hey insanlar duyun sesimi...
Yapraklarımı dallarımı size vermedimmi ?
Ya meyvelerimi....
Siz yine insafsızca , acımasızca...
KESTİNİZ BENİ..
Benimde canım var, bende sizler gibiyim..,
Yoksa her mevsim değişik giyinirmiyim..?
Atmosrerinizi dengeleyen bir çok eşyanızı veren..,
BEN DEĞİLMİYİM...
Ben olmasam ne yaparsınız ...?
Su basar ürün vermez tarlalarınız...
Ne yemeğiniz olur ne ekmeğiniz..
Biraz düşünürseniz beni anlarsınız ..
Benim sizin doğa arkadaşınız...
Grev yaparsa bütün ağaçlar..,
K upkuru olur toprak..
Yerküre çatlar ..
Hiç bir canlı yaşayamaz..
Ne hayvanlar kalır nede insanlar..
Anladınız değilmi benim kıymetimi ..
Alın yine koparın meyvelerimi..,
Lakin bir şartım var ..,
O nu ifa edin..
Kestiğiniz her kuru ağacın yerine ...
BİR FİDAN DİKİN..
Gelin yine kolkola olalım beraber..
CENNET ORMANI OLSUN,BAKTIĞINIZ HER YER....