Ceylanım uzakta, öksüzüm gayrı,
Günüm de laleler, açmıyor artık.!
Bozuk viran oldu, gönlümün bağı
Ne güller, ne bülbül, ötmüyor artık.!

Yaralı yürekte, incinir dipten,
Özlemim çoğalır, her günüm hepten,
Dağlarım kar tutar, maralım yoktan,
Gül bağım yapragın, döküyor artık.!

Avcuya rast gelme, vurmalı olan,
Avcının elinden nadandır kalan,
Virandır dağlarım, güz günü gelen,
Güneşsiz karlarım, yağıyor artık.!

İş başa düşende, yara sızılar,
Hayli zaman oldu, bende kaygılar,
Ben ne söleyim zalimdir, avcular,
Hayalda akşamım, oluyor artık.!

Yürekte Ceylanım, yoksa neyleyim,
Gayipten ses gelir, her gün böyleyim,
Bir emanetim var, sana veriyim,
Bu dünya da kimse, kalmıyor artık.!

Dilimin döndüğü, adın dilimde,
İmkanım olmuyor, naçar yerimde,
Her günüm böyledir, sensiz benimde,
Son Saat zillerim, çalıyor artık.!

Miadı ovada, Ceylanım dağ da,
Olurda bir gün, görürsem can sağ da,
Sarılsam ben sana, olsam da mefta,
Başımda azrayil, dönüyor artık.!
14.07.25 / Saat 09,39
MİADI (Mehmet AY)