Sen solgun bir deniz dalgasını alevlemeyen
Göl çiçeği
Nehir kıyılarında vurulmuş gamzesi
Derin bir yüzeye sahip bir zamandayız müjgan
Ört üstünü basma entarili kır çiçekleriyle
Kendine yastık yap meşe ağaçlarının yapraklarıyla
Dikenli dalları ayağına giy çakşır terine kafa yor

Ah müjgan!

Çarık niyetine işte urganla bütün darağaçlarını
Kimyası bozuk ilaçları üstüne beze
Dertleri içine dik ,işte herşey sıcak bir yorgan gibi ört üstünü müjgan


Kaldırımda bekler taşların yorgunluğu
Gençliği put olmuş devleri pensle
Karambole olsun hiç dikkat etme
Nasılsa harcanacak çok katık var
Benliğini hecele be müjgan


Devrim devre müddet bu ilkte
Savur işte bahta kale diye surladığın
Kahpe hıçkırıkları göm benliğine
Temiz bir sayfa daha aç kiralık bir tekebbür daha harca
Yenilerini bir daha dik üstüne çuvaldız da hiç seni bulmaz be müjgan

Gaşyol bu mevtani bedene
Kendini küçümseme
Beden ki bir ifa iki kilit
Cenneti merdiven diye diye
Cehenneme basamak serifleme be müjgan!