Solgun Çiçek ❁

Yokluğunuz bayım
gri bir kül,
lekeli bir anı...

varlığınıza denk değil ama
kucak açtı bugün bana
odamın dört duvarında çırpınan
yalnızlık rüzgârı...

unutmadım hiç
siz’li geceleri,
ardından beliren
sarı sabahları...

düşündüm bayım,
aşkından deliren bazı kadın ve adamları.
hepsinin elleri aynı:
soğuk ve yalnız...

gözlerinde
gecenin sisli siyahı,
kirpik uçları yaşlı,
dudaklarında soluk bir
sigara dumanı,
kulaklarında acının çanı...
dertleri, sitemleri pay’lı...

düşündüm hep bunları,
düşündükçe üşüdüm.
genişçe bir oda dolusu hüzne büründüm...
ardından gözlerimi yumdum,
çokça üzüldüm.
bütünlüce kırıldım,
yarım yamalak küstüm,
söz biçimi kızdım.

sonra şunu düşündüm:
siz gitseniz bile, bayım,
ki herkes bir gün gidermiş,
bu dünyanın kuralı...

bırakın ardınızda birkaç yudumluk aydınlıkları
ve bir zamanlar gölgenize koşan,
gece yaralarıyla ağlayan,
sızıdan kalbi kanayan
soluk pembe çiçeği unutmayın...
hiç unutmayın
bayım...🌸

~ Ayşegül Eren