Yüreğimde Kaldın Yaylacık

Çekilmezmiş gurbet sıladan yoksun,
Kavuşmak hayaldi, özlemse sonsun.
Kır çiçeği gibi soldu içim, ruhum,
Yüreğimde kaldın dağlı Yaylacık.

Çayırlarda koştuğum günler dün mü?
Gönlümde açardın her sabah gül mü?
Sabunlu taşlarda kayarken gülme
Çınladı kulakta hâlâ Yaylacık.

Düğünler kurulurdu harman içinde,
Kağnılar dönerdi toprak yolunda,
Firik kokusuyla dolar evinde
Baharın bir başka güzel Yaylacık.

Suların soğuktu, ellerim üşür,
Sis bastı mı, dağlar bambaşka görünür.
Ormanın kalbinde saklıdır bir sır
Her yanı bir cennet sanki Yaylacık.

Her çocuğun düşü, her gencin hayâli,
Köyümde gizlidir sevdanın hâli.
Nefesim sen oldun, gözümde mahzun
Uğruna şiirler yazdım Yaylacık.

Ozan Güner der ki: dönmesem bile,
Kalbim senin gibi gülümseyerek,
Köyünün taşına, toprağına gerek,
Adımı da an unutma Yaylacık

Ozan Güner Kaymak
Amsterdam 12.07.2025