Eşref-i mahlûkata, akıl vermiş Yüce Rab.
Ve kitap vermiş ona, -oku- der birinci bab.
Zamanla göndermiştir, dünyaya bölük bölük.
Bilgiden ırayanda, başlar insanda körlük .

Evrende bilgi sonsuz, insan yapamaz onsuz.
Yaratılan anlamlı, incele canlı cansız .
Edindiğin bilgiyi, atınca hafızaya.
Lüzumu olur bir gün, İnan gitmiyor zaya.

Bilgileri depolar, çok geniştir hafıza.
Ancak balık hafıza, yetişemez bu hıza.
İşte tam da bu anda, yapay zekâ devrede.
Onu yapan da insan, çıldırır bir evrede.

Kelimeler bir anda, kayıp edince iflas.
Kafa oluyor bir tas, dumura uğruyor nas.
Muhakeme gücünü, kaybeder ise insan.
Bundan sonrası tufan, elbet başlar suizan.

Gözler kör, kulak sağır, algı kapalı tüter.
Cehalet mi?.İnsanda , akılsızlıktan beter.
Erorr verir IQ’su, gelir hemen uykusu.
Nefrete-kine döner işte o an tutkusu.

Pasifize edilir ve dünyadan kopar nas.
Yürümesi değişir, nereye basarsan bas.
Öfke hakim oluyor o an yapay zekâya.
Küfr edip çıldırıyor ve başlıyor alaya.

Atasına ,zirveye doğru basar kalayı.
Şaşırır kalır o an, insanların alayı .
Hesap sormak gerekir, elbet yapay zekâyla.
Artık kendi zekânı kullan Ahmet ve Ayla!.


Emine Balı Oğuz