Şair yüreğimi, hüzün sarıyor
Kalpteki yangını, bilmedin ki sen
Çektiğim "ya sabır", neye yarıyor
Aylardır yüzüme, gülmedin ki sen

Ömür tükenirken, yıllarım kayıp
Sessizce kaybolmak, ne kadar ayıp
Bir kere kendinin, yerine koyup
Şu deli gönlümü, almadın ki hiç

Her sevenin vardır, elbet hayali
Çok sevmek diyorlar, aşkın meali
Suna’sın arayan, ördek misali
Sevdanın dehr’ine, dalmadın ki sen

İkimiz de mutlu, olmadık niye
Kaçarken yağmurdan, düşme kötüye
Sevdiğin yar ile, mutlu ol diye
Şu gönlü özgürce, salmadın ki sen

Ne yapsam bilirim, dönmezsin geri
Olmadın bir kere, sözünün eri
Terk edip gittiğin, o günden beri
Şu gönül kapımı, çalmadın ki sen

Kibirle, gururla, haddin aştın da
Kabullenemedin, aşkta şaştın da
Kalbine direndin, inatlaştın da
Eli güldürmekten, yılmadın ki sen

Lüzumsuz diyor ki, can, canan hani
Huzur istedin de, kim oldu mani
Uykusuz kalsaydın, anlardın beni
Bir gece uykunu, bölmedin ki sen

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

DEHR : Kimi zaman bir insan ölür kimi zaman da yaşar; ölmek ve yaşamak sadece “zaman”a bağlıdır. Burada sözü edilen zamandan maksat “dehr”dir.
SUNA : Erkek ördek